《拉开帘子，敞开门窗》

植物人

                               《拉开帘子，敞开门窗》

                             当眼睛渐渐适应了黑暗
3 ~4 A6 F* O" d- c7 x* h' w8 ?/ y: O                             心灵就慢慢疏远了光明
+ @- S/ P7 b7 m2 z                             这些你都没有察觉
                             你正被内心的一场风暴裹挟
                             生拉硬扯着那层帘子
                             不悲哀看不见的障碍
* n! D  R1 Z2 v5 Q  S, y3 g5 ^4 j: i                             却欣喜看得见的装饰
                             多想让你看透：
                             隔着帘子与人
                             恰是隔着帘子对己

                             帘子啊
  T9 t8 l) g6 N3 c5 r                             有勇气面对黑暗
                             为什么
. |* B" T- G  o) A2 d! S0 X9 u0 M& D( B                             没有勇气正视阳光
' ~4 d+ n/ b! k# V7 n2 H# t                             当阳光已洒满热情
                             多想你能拉开帘子
5 K) w# a' f- ^3 U* i7 D                             不说娇揉的话
! K! b/ A# R7 e  r3 c                             我也敞开门窗
                             不写忸怩的诗

碧霞青羽

我也敞开门窗
不写忸怩的诗
好，把内心的情感都用诗倾诉出来，心就亮堂快乐了！

植物人

谢谢你的理解和支持！吻你！

王学玉

                             多想让你看透：
. ~9 s9 ~$ o+ U6 l6 Q. U( q, S                             隔着帘子与人
# x- Z9 A' T' M/ A: ~7 c3 [                             恰是隔着帘子对己

0 F6 C) u# g. D1 Q! ~                             帘子啊
8 e' h3 R7 Z/ q                             有勇气面对黑暗
% x( t* p/ z0 g% d                             为什么
                             没有勇气正视阳光
/ h6 z2 C7 g  x# n6 C3 |4 t                             当阳光已洒满热情
                             多想你能拉开帘子
, L1 m$ m$ p5 S% F                             不说娇揉的话
                             我也敞开门窗
                             不写忸怩的诗
# y% J4 ]4 p$ Z- I7 M2 ]# U" y

$ B3 D! {0 C( A2 J6 _/ u) v( V; ?3 u
5 G' N* e( h# ^7 T- e

: z2 p  y; I4 A' H- ?% a

植物人

谢谢您老的厚爱！倍受鼓舞。

西河草

禅意诗人！

植物人

”犹抱琵琶半遮面“有时是一种魅力，有时是一种掩饰，如果是后者，我决不欣赏赞同。谢谢西河草的美誉。我不敢当啊！