《春景图》

冉乔峰

                                             《春景图》
/ D9 J# ], b+ P% b                                    春天来了，庄稼人开始农耕了
+ `+ c9 w- b7 g5 H  s                                    牛儿也忙了，不过你不寂寞
                                    鸟儿在歌唱，在给你加油。
" N- v+ }  D" b( p8 V2 O0 h                                    
3 v6 v  o$ \; g8 R& B1 F2 V2 N4 T+ \                                    起风了，鱼儿在游荡，蚂蚁在搬家
                                    噢，是要下雨了，风儿也来报信了
                                    它说；雨不会太大，别担心
                                     地上的花苞们，兴奋了
+ m' u) \2 m' J% |# E                                     因为下一刻，将是它们争艳的盛会。
# t& G# y2 B) s; j  q1 q, D
9 {; l' W6 f2 ?* a3 \+ m! ^% t                                     雨，滴落在世间的万物，有的愁，有的高兴
                                     比如，隔壁家的大娘，她的老伴儿还在山上
' X- `; ~5 C9 A+ A9 B1 g                                     下雨了，也不知回来，感冒可咋整？
* _  g$ j# l& t( h( E  o1 R+ o
                                      也许是雨看见了山上的那位大爷
( S+ L2 U' }: X. l, j' B                                       雨不忍心的走了，太阳的出现照干了老汉衣衫
                                       他甩了甩汗水，扛起锄头，继续劳作。

                                      在雨后的山间，一条美丽的彩虹跨沟而成
: E+ ^. j" C' B* f  O                                      也许是万物对上天的回报，这是感恩的汇聚。
                                      太阳看到彩虹，报已知足的微笑。

木之华

悦读